من وجودم خالی تهی از هرچه تو می انگاری

           من کویری هستم در پی قطره آبی ازنورکوله بارم پر درد ودرونم بی درد

              وخروش نفسم از همه درد

            من نمی دانستم که شقایق زیباست وهزار می خواند

             وغروب از شوق دیدارطلوع سر تسلیم به روز              

           و نسیم شب را به نوازشگر دست های هوا می سپارد

          من اگر تلخم وگر افسرده به تو می اندیشم 

          به تو که روح وجودت شوق پرواز به من خواهد داد.

        به تو می اندیشم که وجودت لبریز از جوشش عشق به جفای یک تیر به                                       

                                فراق دل زخم خورده خود

       من اگر سردم گر تب دارم خاطرات سبز تو در دل دارم لحظات سبز ایمان وسلام .

       پشت دروازه شهر که به تدبیر شقایق زیباست که به هر شوق به هر عمر رویاست

       دستان نشاط آور توست که به مهمانی رسوایی شب خواهد رفت

       وتو خواهی آورد جوشش لحظه عشق وبه تقدیم وجودت همه را                                                           از رخ زیبای بهار بهره مند خواهی ساخت.

        انتظارم سخت است وپر از ساعت تنهایی وغم.

       به تومی اندیشم به توکه جام وجودت همه ازعشق سراسرباشد 

       به توکه ازغصه تلخ نرسیدن قصه ها خواهی ساخت ر ازهای

      غم تنهایی را زمزمه ی دل تارم کردی به تو می اندیشم

       به تو ای جاذبه روشن تاریکی ها به تو می اندیشم....