آسمان ابی
و زمین گفت سلام ؛ و درون دلش آهسته شکفت گل لبخند که پر بود از شور از طراوت، از نور... و زمین داد ندا؛ در دلش شور افتاد وتمام رخ گل بود که ازشوق غرور از دل خاک برست ... و زمین شد مسرور؛ بوسه زد بر دل خاک که درونش گل بود...
نوشته شده در شنبه 89/4/26ساعت
12:6 عصر توسط میترابهار نظرات ( ) |
| Design By : Pichak |
