آسمان ابی
قسمت دوّم: امام خمینی ،اسوه شخصیت مستقل ومتکی به خود امام از آنجا که خود اسوه غنای درون وقدرت روح وشهامت ونبوغ بود،همواره مردم را به خویشتن خویش واحساس کرامت فرا می خواند واستقلال واتکای خود وتوجه به نیروی نهفته در آحاد مردم را در ابعاد مختلف، تبلیغ می فرمود وبه آن ایمان داشت. ره آورد این فضیلت بزرگ ، بارور کردن قدرت مردم جهت غلبه بر رژیم دو هزار ساله شاهنشاهی و بعد از انقلاب هم،مقابله باتمامی مظاهر کفر وشرک در قالب جنگ تحمیلی وپیروزی بر همه این قدرت های اهریمنی بود .یکی از جنبه های احترام وتکریم فوق العاده ای که امام برای بچه ها قائل بودند ،پرورش همین حس اعتماد به نفس واحساس شخصیت وکرامت در آنها بود تا در بزرگی ،دچار عقده حقارت وخود کم بینی نباشند واهل خطر کردن وابتکار وخلاقیت و اعتماد به نفس باشند. امام،انسان همه بعدی امام از معدود انسان هایی بود که همچون اجدادش پاکش ،در شخصیت خویش ،صفات به ظاهر متضاد را«وحدت»بخشیده بود.فیلسوفی بود عارف مشرب وعارفی بودبا ذهن ودقت اندیشه یک فیلسوف. در همان حال ،اهل کلام، فقه، تفسیر ،سیاست ،جامعه شناسی،انسان شناسی ،تاریخ وشعر و... بود ،همچنان که خودشان جامع علوم مختلف وگاه ظاهرا متضاد بودند،شاگردان خویش را نیز این چنین وسیع نظر ،بار آورده بودند. سِرّ اینکه امام از اقشار مختلف ،مدیران وهوادارانی داشت و هر طبقه وقشری ،امام را از خود می دانستند،همین خصلت جامع ابعاد مختلف بودن امام بود واین ویژگی امام ،انسان را به یاد پیامبران ومعصومان (علیه السلام) می انداخت که مخاطبان آنها همه مردم واقشار جامعه بودند،نه قشر وطبقه خاص. امام، اسوه محبّت وقتی که یک رهبر ،معلم وپیشوا به مردمش محبت ورزید وجان آنان را شاداب واشباع کرد، محبت آنان هم به رهبر ،جلب می شود و آن وقت است که در راه اجرای فرامین آن رهبر ،سر از پا نمی شناسند و رهبر در سایه چنین مردمی به همه اهداف متعالی خویش می رسد. امام در عصر ما آتشفشان کاستی ناپذیر محبت و رافت به پیروان خویش بود.
| Design By : Pichak |
